دل مرده ،

از همه کس رنجیده و بیزار از خودش ،

قلب کوچکش یخ زده ،

دل مهربانش تنها ،

شبهایش پر از سیاهی بود ،

کسی آمد که این روح منجمد را به جانی عاشق مبدل کرد !

شبهایش پر از ستاره شد ، با زمزمه هایی عاشقانه چون مهتاب !

خوشبختی در کلبه ی ویران دلش آمده بود !

درسته خوشبختی بود !

آمده بود تا با وجود گرمش ، با نگاه مهربانش ، قلب یخ زده را آب کند

تقدیم به تمام خوشبخیم ، حمیده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: